“Tijdens de Basiscursus kreeg mijn broer te horen dat hij ernstig ziek was en mogelijk niet lang meer te leven zou hebben. Ik ervoer veel troost en kracht door het huiswerk met daarin de diverse Bijbelverzen en gebed.
Verder liep ik er gedurende de cursus tegenaan dat ik in het verkeer zo opvliegend reageer op het rijgedrag van medeweggebruikers. Tijdens het onderwijs herinnerde ik me een situatie die ik als 10-jarig meisje had meegemaakt. Ik fietste langs een Dafje toen een oud dametje opeens het portier opende en ik werd geraakt. De schrik en ook de boosheid naar die mevrouw toe hebben de boze een ingang gegeven. Thuis heb ik me bekeerd van die ontelbare keren dat ik zo boos reageerde in het verkeer en de haak in gebed uit mijn leven verwijderd.
Tijdens het blok over angst ontdekte ik dat er geen angst meer was! Van de mensenvrees ben ik in de gemeente genezen en van de faalangst ben ik bevrijd tijdens de vorige retraite.
Bij het blok over dood kwam er een verstikkend verdriet naar boven, veel meer dan het verdriet over de dood van mijn broer. Ik had een juk van medelijden met, en bezorgdheid over mijn schoonzus en de kinderen. Het was heel bijzonder om mijn tranen en verdriet bij het kruis achter te laten en mijn schoonzus en de kinderen elk in gebed bij het kruis van Jezus te brengen.
Ik heb me bekeerd van het feit dat ik een juk op me nam dat God niet voor mij bedoeld heeft. Daarna ben ik in gebed gezegend met Zijn liefde en vrede en ook met Zijn vreugde.
Ik ben blij en dankbaar!”
Adrianne